ğپ için öğrenci başarısını artırmanın etkileri

Belgin Elmas
Belgin Elmas
Arkasında bir not tahtası olan bir dizüstü bilgisayarın önünde ders veren bir kadın
Okuma zamanı: 5 dakikadır.

ɫèAV'ın son raporu, "Yarınınızı İngilizce ile Nasıl Güçlendirirsiniz",eğitimciler için önemli çıkarımlar sunuyor. Raporda, artan İngilizce yeterliliğinin iyileştirilmiş ekonomik ve sosyal sonuçlarla ilişkili olduğu vurgulanıyor. Eğitim kurumları; üniversiteler, kolejler ve okullardaki öğrencilerin farklı ihtiyaçlarını karşılamak için çeşitli pedagojik yaklaşımlar ve öğretim yöntemleri kullanarak, öğrencileri mesleki başarıya hazırlamada çok önemli bir rol oynuyor. Ancak, raporun eğitimciler için önemli bir bulgusu da, öğrencilerin ne yazık ki bu daha iyi sonuçları elde etmek için gereken temel becerilere sahip olmadan öğrenimlerini tamamladıklarıdır.

Ayrıca, raporda belirtildiği gibi, çoğu öğrenci kariyerlerine devam ederken mesleki rollerinin gereksinimlerine yeterince hazırlıklı olma şansına sahip değildir. Bu durum, eğitimcilerin öğrencilerini gerçek dünya zorluklarına etkili bir şekilde hazırladıklarından emin olmak için öğretim ve değerlendirme yöntemlerini eleştirel bir şekilde değerlendirme sorumluluğunu vurgulamaktadır. Özellikle, akademik ve mesleki başarı için risklerin önemli ölçüde arttığı yükseköğretime geçişte bu sorumluluk daha da önem kazanmaktadır.

Raporun verileri beş ülkeden gelmekte olup, Türkiye bu ülkeler arasında yer almamakla birlikte, bulguların çoğu Türkiye'deki İngilizce dil eğitim sistemi için hala geçerlidir. Milli Eğitim Bakanlığı okullarında yabancı dil eğitiminin çoğu öğrenci için ikinci sınıfta başlaması ve bu sürece önemli miktarda zaman ve emek harcanması göz önüne alındığında, küresel dili öğrenmede daha iyi sonuçlar elde edilmesi beklenirdi.

Bu duruma neden olan birçok faktör sıralanabilir, ancak öncelikle eğitim sisteminde dilin nasıl tanımlandığı, öğretildiği ve değerlendirildiğine dair algıyı vurgulamak isterim. İngilizce dersleri genellikle okullarda “öğretilmesi gereken dersler” olarak ele alınmakta ve öğrencilerin yabancı dildeki becerilerini geliştirme yollarına odaklanmak yerine, müfredat “kapsanması gereken konular” ile doldurulmakta ve bu konular büyük ölçüde dilbilgisi ve kelime bilgisine yoğunlaşmaktadır.

Bu durum, değerlendirme uygulamalarına da yansımakta ve döngü esas olarak dilbilgisi ve kelime bilgisi yeterliliğinin öğretilmesi ve değerlendirilmesiyle devam etmektedir. ɫèAV'ın raporundaki katılımcılar, dilbilgisi ve kelime öğretimine verilen ağır önemin ve hem sınıf içinde hem de dışında dili pratiğe dökmek için yeterli fırsatın olmamasının, iletişim becerilerinin eksikliğine katkıda bulunan üç ana faktör olduğunu belirtmektedir. Eğer bu soru Türk öğrencilere sorulsaydı, muhtemelen aynı üç ana nedeni alırdık. ğپ için burada çıkarılacak sonuç oldukça net: Öncelikle “bir dili bilmenin” ne anlama geldiğini yeniden gözden geçirmeli ve tanımımızı öğretim ve değerlendirme yöntemlerimizle uyumlu hale getirmeliyiz. Bir dili bilmenin, onunla iletişim kuramadıktan sonra ne faydası var?

Pratik yapmak için yeni fırsatlar gerekli

Öğrencilerin hedef dili hem sınıf içinde hem de sınıf dışında kullanma fırsatlarının eksikliğinin bir başka açık sonucu da mevcut. Öğretmenler sınıf söylemine hakim olmaktan kaçınmalı ve bunun yerine öğrencilerin dille aktif olarak ilgilenmeleri için fırsatlar yaratmalıdır. Bu bağlamda, ortak öğrenme engellerini tanımak çok önemlidir, çünkü bu engeller öğrencilerin dil becerilerini kurumsal ortamlarda, mesleki gelişimde ve yetişkin öğrenme ortamlarında etkili bir şekilde uygulama becerilerini önemli ölçüde engelleyebilir. Özellikle Türkiye'de olduğu gibi yabancı dil bağlamında, hedef dillerini günlük yaşamlarında pratik yapma fırsatı olmayan öğrenciler için bu daha da önem kazanmaktadır.

Farklı öğrenme stillerini anlamak, öğretmenlerin görsel, kinestetik veya işitsel öğrenme tercihlerini barındıran katılım stratejileri tasarlamasına ve böylece bireysel öğrencilerin sınırlamalarını ve özel ihtiyaçlarını ele almasına olanak tanıdığı için bu süreçte çok önemlidir. Ders saatinin %80'ine kendi konuşmalarıyla hakim olduğu bildirilen öğretmenler bu konuda birincil sorumluluğa sahiptir. Çoğunluğu ifade eden bu öğretmenler, öğrencileri için aktif katılım ve dil pratiği için fırsatlar yarattıklarından emin olmak için kendilerini izlemelidir.

Öğrenme sürecini günlük bir alışkanlık olarak teşvik etmek

Öğrenciler, dil becerilerini geliştirmek için dili sadece sınıf içinde değil, sınıf dışında da pratik yapmaları konusunda rehberliğe ihtiyaç duymaktadır. Dış etkenler, örneğin kaynaklara sınırlı erişim ve çevresel dikkat dağıtıcılar, öğrenme yeteneklerini önemli ölçüde engelleyebilir. Eğitime teknolojiyi entegre etmek ve öğrencileri sınıf ortamı dışında da öğrenmeye yönlendirmek şüphesiz değerli bir tavsiye olacaktır. Dil öğrenme uygulamaları ve özellikle sosyal medya, öğrencilere dili yaratıcı ve anlamlı yollarla kullanma imkanı sunarak, öğretmen veya akran desteğinin yetersizliğinden ve çevresel dikkat dağıtıcılardan kaynaklanan dışsal engelleri aşmada yardımcı olabilir.

Bir yabancı dili etkili kullanabilmek, örneğin müzakere yapmak, fikir belirtmek ve önerilerde bulunmak gibi alanlar, öğrencilerin sahip olduğu dil becerileri ile ihtiyaç duyulan arasında bir boşluk olduğu belirtilen alanlardır. Bu tür bir sonuç, daha iletişimsel ve görev odaklı dil öğretme yaklaşımlarına geçişi gerektirir ve öğrencilere bu becerileri sadece profesyonel değil, aynı zamanda akademik ve sosyal bağlamlarda da uygulama fırsatları sunar.

Dil yeterliliğinin faydaları konusunda öğrencilerin farkındalığını artırmak, onları da ilham verici bir şekilde motive edebilir. Eğitim müfredatını gerçek yaşam ihtiyaçlarıyla uyumlu hale getirmek ve hem öğrenciler hem de öğretmenler için bunun arkasındaki mantık için farkındalığı artırmak, öğrencilerin kendi hedeflerini daha doğru bir şekilde belirlemelerine ve öğretmenlerinin onları gerçekçi beklentilerle yönlendirmelerine yardımcı olmak için hayati öneme sahiptir.

Motivasyonel öğrenme engellerini anlamak

&ܴdz;‘İlerleme kaydettiğimi hissetmedim’" ifadesi, katılımcıların daha yüksek bir yeterlilik elde etmelerini engelleyen engellerden biri olarak belirtildi ve bu durum, akran baskısı ve değişime direnç gibi içsel zorluklardan kaynaklanan duygusal bir öğrenme engelini vurgulamaktadır. Bu, öğrencilere öğrenme sürecinde ne kadar yol katettiklerini ve daha ne kadar ilerlemeleri gerektiğini fark etmelerine ve takdir etmelerine yardımcı olmanın bir diğer yönünü işaret eder. Ayrıca, motivasyonel engeller önemli bir rol oynar; çünkü bu engeller, öğrenme isteğinin ve merakının kaybolmasından kaynaklanan zorlukları yansıtır ve bu durum öğrencilerin derse katılmamalarına veya kursları reddetmelerine yol açabilir.Global Scale of English (GSE),öğrenici ilerlemesini takip etmek için kesin bir çerçeve sunarak ve özgüvenlerini artırarak duygusal ve motivasyonel engelleri aşmalarına yardımcı olan değerli bir araçtır.

Sonuç olarak, eğitimciler için çıkarımlar listesinin geliştirilebileceği doğru olsa da, en önemli öneri dil öğrenimi ve yeterliliği konusundaki algımızı yeniden değerlendirmekte yatmaktadır. Bu bakış açısındaki değişim, dil eğitimindeki tüm alanlar üzerinde, özellikle öğretim ve değerlendirme yöntemlerinde büyük bir etki yaratacaktır. Dil öğretiminin bu yeni anlayışını benimsemek, sadece dil eğitiminin etkinliğini artırmakla kalmayacak, aynı zamanda öğrencileri gerçek dünya dil kullanımı ve etkileşimi için daha iyi hazırlayacak ve yaşam koşullarını iyileştirecektir.

GSE hakkında daha fazla bilgiyi buradan edinebilirsiniz

Yazar hakkında

Prof. Dr. Belgin Elmas, TED Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yabancı Diller Bölümü Başkanı, Türkiye için ɫèAV GSE Elçisidir. ɫèAV tarafından geliştirilen Global Scale of English (GSE), İngilizce dil eğitimine katkıda bulunmayı amaçlamakta ve okuma, yazma, konuşma ve dinleme becerilerindeki İngilizce seviyelerini ölçmeyi hedeflemektedir. GSE, öğrencilerin seviyelerine göre her beceride ne öğrenmeleri gerektiğini gösterir ve program ve materyal geliştiriciler, ölçüm ve değerlendirme uzmanları, öğrenciler ve öğretmenler için bir kılavuz niteliğindedir. Dünya çapında 50'den fazla ülkeden 6.000'den fazla akademisyen ve öğretmenin katkısıyla geliştirilen GSE, şimdi İngilizce dışında Fransızca, İtalyanca, İspanyolca ve Almanca dillerinde de mevcuttur.

ɫèAV, GSE'nin amacını küresel bir kitleye tanıtma çalışmalarını desteklemek için farklı ülkelerden elçiler seçmiştir. Elçiler, öğretmenlere ve öğrencilere rehberlik edecek ve GSE'yi kullanma deneyimlerini paylaşacaktır. Prof. Dr. Belgin Elmas, Türkiye'de uzun yıllardır GSE'yi desteklemiş olup, şimdi de resmi olarak GSE Türkiye elçisi olarak seçilmiştr.

ɫèAV'dan daha fazla blog

  • A person in a striped shirt writes with a marker on a whiteboard, holding a clip board

    Clear path to fast-track progress: Why choose assessment underpinned by the GSE

    By
    Okuma zamanı: 4 minutes

    At the beginning of every school year, we welcome new learners into our classrooms with the same core question: Where are our students now, and how far can we take them?

    For English teachers, this reveals a huge challenge. In a single class, we might have one student at an A2 level, while others are solidly B1 or just entering A2+. Navigating such a wide range of abilities can feel overwhelming.

    We’ve all seen it: students can spend months (or even years) studying English and still feel like they haven’t moved up a level. Teachers work incredibly hard, and students put in the effort, but progress feels intangible. Why is that? And more importantly, how can schools make it easier to see and support that progress?

    In recent years, I have found a powerful ally in answering that question: the Global Scale of English (GSE). Backed by ɫèAV and aligned with the CEFR, the GSE offers more than just levels, it provides a clear, data-informed path to language growth. Most importantly, it gives teachers and school leaders the ability to set meaningful goals and measure real progress.

    But, how is this useful at the beginning of the school year?

    Starting with assessment

    To get a clear picture from the start, assessment is essential; there’s no doubt about it. However, it can't just be a punctuation mark at the end of a term or a requirement from administration. Used strategically, this first assessment can be the compass that guides instruction and curriculum decisions, empowering both teachers and students from day one. This is why choosing the correct assessment tools becomes fundamental.

    The GSE difference: Precision, clarity, confidence

    Unlike the broad bands of the CEFR, the GSE provides a granular scale from 10 to 90, breaking down each skill into precise learning objectives. This allows educators to monitor progress at a much closer level, often identifying improvements that would otherwise go unnoticed.

    When learners see that their score has moved from 36 to 42, even if their overall CEFR level hasn’t changed, they gain confidence. They recognize that learning is a continuous process rather than a series of steps. Teachers, in turn, are able to validate growth, provide clear evidence of learning and tailor instruction to the learner’s current needs, not just their general level.

    For example, two students might both be classified as "A2", but the GSE gives us a much clearer picture: a student with a GSE score of 35 is likely mastering simple sentences, while another student scoring 40 might already be comfortable writing simple stories and is ready to tackle B1-level tasks.

    This isn't just data: it's a roadmap. It tells us exactly what to teach next, allowing us to differentiate with confidence instead of relying solely on gut feeling.

    GSE tools that make it happen

    ɫèAV offers a comprehensive range of GSE-aligned assessment tools that support different stages of the learning journey. Each tool plays a distinct role in placement, diagnosis, benchmarking or certification.

  • A person in a denim jacket and striped shirt holds glasses and a notebook, standing by a window with bright daylight.

    What happens in the brain when you learn a language?

    By
    Okuma zamanı: 7 minutes

    Whether you’re picking up Spanish for travel, Mandarin for business or French just for fun, you’re not only expanding your communication skills, you’re also giving your brain a powerful workout. But what actually happens inside your brain when you learn a language?

    The brain’s language centers

    Your brain is made up of many parts and two areas are significant for language:

    • : Located in the frontal lobe, this region helps you produce speech and form sentences.
    • : Found in the temporal lobe, this area helps you understand spoken and written language.

    When you start learning a new language, these areas get busy. They work together to help you listen, speak, read and write in your new language (Friederici, 2011).

  • What’s it like to teach English in Nepal?

    By
    Okuma zamanı: 3 minutes

    Anandi Vara was trained in teaching English in Kathmandu, Nepal before teaching at a monastery in Pokhara. There she taught students ranging from six to 10 years of age, both in groups and individually. Here she reveals the lessons she learned during her time there– including how to avoid being perturbed by a cockroach attack.

    Whatever you do: don’t freak out

    It just makes everything worse. It’s easy for things to get overwhelming – a sense that can be made worse by the feeling of homesickness, especially if it’s your first time living abroad – but thinking rationally, and getting to the source of what’s causing the worry, usually helps. It’s important, as you don't want to share your fear in lessons because you’re the teacher and need to show confidence.

    This was, however, tested to the limit when I had a cockroach dangled in front of my face. It took all my strength to stay calm. I gave an unimpressed look, thereby establishing myself as the figure of authority, which seemed to work.

    Be aware of cultural traditions

    It is important to remember that every country has its own traditions. I was teaching in a monastery, so I made sure to wear respectful clothing, even in the face of soaring temperatures. The more I learned about the Tibetan culture, the more fascinated I became by it. The students taught me how to write my name in Tibetan and the meaning behind it. I learned about Tibetan history and Tibetan culture.

    I also found that the more I showed willingness to learn about the Tibetan culture, the more I bonded with the students, so that when it was time to teach, the students were more cooperative in lessons, engaging and participating more.

    Teaching is two-way learning

    There is so much I learned teaching abroad, both in the classroom and out. Making mistakes as you begin is only natural, but it’s whether you can learn from these mistakes that counts. No two students are ever the same so it’s a constant process of learning as you go. As a result, I learned about the environment I was in – from traditional prayer ceremonies to the Tibetan alphabet– and about myself, notably organizational skills and a renewed curiosity about the English language.

    Be Flexible

    Sometimes it doesn’t matter if you’ve planned your lesson down to the smallest detail – if it doesn’t take, then it doesn’t take. I was only 10 minutes into a lesson once and I could tell that I was beginning to lose the students’ attention. Not only did it show that they were uninterested, it also distracted me from what I was doing. It was at this point that I threw out my existing plan and tried a whole new lesson: I had the students up on their feet and engaging with each other and, although completely improvised, it was very successful.

    Patience is a must

    During my one-on-one mentoring session, my student seemed to have no motivation. He wasn’t learning as well as the other students and had therefore given up. No matter what I tried, he refused to cooperate, but I didn’t let it put me off. I kept trying different methods until finally finding one that he responded to. I made sentence structuring into a game. It wasn’t anything fancy and consisted of scraps of paper with words written on them.

    Although it took a lot of time to find the right angle, it was worth it because he soon realised that although it might take longer for him to pick things up, he would eventually get there and have a greater sense of accomplishment.